سلام
بگذار صبح را با تو آغاز کنم
زمان را بهانه می گیرم
دور شدن عمر را نظاره میکنم
این چه عمری است
بی تو رفتن
کجایی؟
بهانه است!
دل تنگیمان
راستش را بخواهی
مانده ایم
ای کاش همیشه بغض باشد
شاید، شاید یادمان نرود!
مانده ایم
بی تو رفتن
بهانه است!
فراموش کردیم
تنهایی
کجایی؟
بمیرم، بی تو
نگذار
تنهایی ات
غمزه دل شود
رفتن بی تو
درمان ندارد
آقا...
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
