«فاذا جاء وعد اولاهما بعثنا علیکم عباداً لنا اولی بأسٍ شدیدٍ فجا سوا خلال الدیار و کان وعداً معفولاً – ثم رددنالکم الکرّة علیهم و امددناکم باموال و بنین و جعلناکم اکثر نفیراً» (اسراء/ 5 و 6) علامۀ بحرانی در کتاب تفسیرش (البرهان) از بزرگان اهل سنت «ابی جعفر محمد بن جریر» به استناد روایت از «زاذان» از «سلمان فارسی» و سلمان از رسول گرامی اسلام (ص) روایت می کند که ایشان فرمودند: همانا خداوند تبارک و تعالی هیچ پیامبر و رسولی را به رسالت بر نمی انگیزاند مگر اینکه برای ایشان دوازده وصی قرار می دهد. سلمان فارسی می گوید: ای رسول خدا (ص) همانا من این مطلب را از کتابهای تورات و انجیل فرا گرفته بودم. پیامبر گرامی اسلام (ص) می فرمایند: ای سلمان آیا می دانی اوصیاء مرا که دوازده نفر هستند؟ و خداوند بعد از من آنها را برای این امت برگزیده است. سلمان فارسی می گوید: خداوند و رسول او دانا تر هستند. پیامبر گرامی اسلام (ص) می فرمایند: ای سلمان خداوند تبارک و تعالی مرا از نور خودش آفرید و مرا فرا خواند و من اطاعت نمودم خدای را، و از نور من علی (ع) را آفرید و ایشان را خدای عزوجل فرا خواند پس اجابت نمود، و از نور من و علی(ع) فاطمه (س) را آفرید و خداوند وی را فرا خواند پس اطاعت پروردگار نمود، و پس از آن حضرت حق از نور من و علی(ع) و فاطمه (س) نور حسن (ع) را آفرید و نور وی را فرا خواند پس اطاعت پروردگار نمود و بعد از آن از نور من و علی(ع) و فاطمه (س) و حسن (ع) نور حسین (ع) را آفریده سپس او را نیز فرا خواند و اطاعت پروردگار نمود. از آن پس این پنچ تن را خداوند، به پنج نام از اسامی خودش نام گزاری نمود، به طریق ذیل: همانا خداوند نامش «محمود» است و من «محمد» و خداوند «العلی» است و ایشان (اشاره به حضرت علی (ع)) «علی» و خداوند «فاطر» است و ایشان (اشاره به حضرت فاطمۀ زهراء (س)) «فاطمه» و خداوند، «الاحسان» است و ایشان (اشاره به حضرت امام حسن (ع)) «حسن» و خداوند «محسن» است، پس ایشان (اشاره به امام حسین (ع)) «حسین». سپس خداوند تبارک تعالی از نور ما و نور حسین (ع)، انوار مقدسۀ 9 امام (ع) را آفرید و خداوند آن انوار را بسوی خویش فرا خواند و ایشان اطاعت پروردگار نمودند و این جریان، قبل از خلقت آسمانها و زمین و ملائکه و افراد بشر به استثنای بود. و ما فقط تسبیح و تقدیس پروردگار می نمودیم. حضرت سلمان می گوید: پدر و مادرم به فدایت ای رسول خدا (ص) چه فضل و برتری دارد کسی که حق این ذوات مقدسه را بشناسد و مراعات نماید؟ رسول گرامی اسلام (ص) فرمودند: ای سلمان کسی که حق معرفت ایشان را درک کند و بشناسد و ایشان را بعنوان پیشوای خود برگزیند و دوستان ایشان را دوست بدارد و از دشمنان ایشان بیزاری بجوید، همانا چنین شخصی، قسم به خداوند تبارک و تعالی، از ماست و در تمام مقامات بالا همراه ما خواهد بود. سلمان می گوید: ای رسول خدا (ص) آیا ایمان به این ذوات مقدسه امکان دارد، بدون شناخت اسماء و انسابشان؟ حضرت فرمودند: خیر یا سلمان. سلمان می گوید: ای رسول خدا (ص) مرا به احوال ایشان خبر ده و من فقط تا امام حسین (ع) را می شناسم. رسول گرامی اسلام (ص) فرمودند: پس از امام حسین (ع)، حضرت سید العابدین علی بن الحسین (ع) است و پس از ایشان فرزندش محمد بن علی الباقر(ع) (شکافندۀ تمام علوم اولین و آخرین از پیامبران و مرسلان) و پس از ایشان جعفر بن محمد (ص) (زبان صادق پروردگار) و بعد از ایشان موسی بن جعفر(ع) (فرو برندۀ خشم در مسیر صبر برای پروردگار) و بعد از آن علی بن موسی (ع) (راضی و خشنود به امر پروردگار) و پس از ایشان محمد بن علی(ع) (برگزیده خلق پروردگار) و بعد از ایشان علی بن محمد (ع) (هدایت کننده بسوی خداوند) و بعد از ایشان حسن به علی (ع) (امانت دار سرّ پروردگار) و بعد از آن (م ح م د) بن حسن الهادی المهدی الناطق القائم بحق الله. بعد از این مطلب حضرت رسول گرامی اسلام (ص) فرمودند: همانا تو ای سلمان ایشان (حضرت مهدی(عج)) را درک خواهی نمود (در زمان رجعت) و هر کسی که همانند تو باشد در ایمان و کسی که حضرت را دوست بدارد و به معرفت تمام وی را بشناسد، او را درک خواهند نمود. سلمان می گوید: شکر و سپاس بی پایان برای خداوند باد و پس از آن گفتم ای رسول خدا (ص) آیا من در عهد آن حضرت زنده خواهم شد؟ رسول گرامی اسلام (ص) فرمودند: ای سلمان بخوان این آیه را: «فاذا جاء وعدُ اولاهما بعثنا علیکم عباداً لنا اولی بأسٍ شدیدٍ فجا سوا خلال الدّیار و کان وعداً مفعولاً ثم رددنالکم الکرة علیهم و امددناکم باموال و بنین و جعلناکم اکثر نفیراً» سلمان می گوید: آری، قسم به خدایی که «محمد (ص)» را به پیامبری برگزید، من و علی (ع) و فاطمه (س) و حسن (ع) و حسین (ع) و 9 امام از فرزندان حسین (ع) و هر کسی که از ماست و با ما است در زمان رجعت حضور داریم، آری، بخدا قسم ای سلمان! (تا آخر حدیث). [حضرت آیت الله العظمی سید صادق شیرازی در این قسمت تأویل آیات شریف را بررسی می فرمایند و می نویسند]: این روایت شریف بر این مطلب دلالت دارد که تأویل دو آیۀ یاد شده در شأن رسول خدا (ص) و فاطمه (س) و ائمۀ دوازده گانه است، هنگامی که در زمان رجعت به اذن پروردگار عالم باز می گردند. بنابراین این دو آیۀ مبارکه نیز در فضل و کرامت حضرت فاطمۀ زهراء سلام الله علیها است . همانا فاطمۀ زهراء سلام الله علیها مصداق کامل آیۀ (عباداً لنا) و همچنین ایشان همانند کاملی برای (لکم) در آیۀ شریفه و ما بعد آن است.

جریان فدک

[در آیۀ 26 سورۀ اسراء حضرت آیت الله العظمی شیرازی جریان مالکیت فدک و سرزمین عوالی را برای حضرت فاطمۀ زهراء سلام الله علیها بررسی می فرماید و می نویسد]: «واتِ ذاالقربی حقه» (اسراء/ 26) روایت نموده است علامه بحرانی در کتاب تفسیرش از «ثعلبی» در تفسیر این آیه که ثعلبی گفته است: روایت است از «سدی» از پدر دیلمی که گفته است روایتی را از امام زین العابدین که حضرت به مردی از اهل شام (در جریان اسارت): حضرت امام علی بن الحسین (ع) : آیا قرآن خوانده ای؟ مرد شامی: بلی. حضرت امام علی بن الحسین(ع): آیا در سورۀ بنی اسرائیل آیۀ «واتِ ذاالقربی حقه» را خوانده ای؟ مرد شامی: آیا قرابتی را که خداوند امر نموده است به ادا نمودن حق آن، شما هستید؟ حضرت امام علی بن الحسین (ع): بلی. همچنین روایت نموده است علامۀ بحرانی در کتاب خود که «حافظ حسکانی (حنفی مذهب) » گفته است: خبر داد ما را «ابو سعید السعدی»، (به اسناد ذکر شده در کتاب تفسیر) از ابی سعید خدری که گفته است: هنگامی که این آیه بر پیامبر اسلام (ص) نازل گردید حضرت رسول گرامی اسلام (ص)، فاطمه (س) را فرا خواند و سرزمین فدک و عوالی را به حضرت فاطمه (س) اعطا کرد و پس از آن اعطاء، رسول گرامی اسلام (ص) فرمودند: این تفسیمی است که خداوند برای تو و فرزندان تو تقسیم نموده است. یاقوت حموی در «معجم» خود گفته است: فدک قریه ای است که از مدینه به مسافت دو یا سه روز راه (پیاده) دور است و یک سرزمین سر سبز زراعی است که در آن چشمه های جوشان و درختان نخل فراوان است.

دستور صلۀ ارحام به رسول خدا(ص)

«و امّا تعرضنّ عنهم ابتغاء رحمة من ربک ترجوها فقل لهم قولاً میسورا» (اسراء/ 28) در کتاب «احقاق حق» روایت شده از مناقب کاشی از شیخ ابوبکر فرزند مؤمن شیرازی (با توجه به اسنادی که در کتاب ذکر شده) از ابی ذر غفاری که فرموده است: این آیه نازل شده است در مورد حضرت علی(ع) و فاطمه (س) هنگامی که پادشاه حبشه برای رسول خدا (ص) ده کنیز بصورت هدیه فرستاد.

فاطمه زهراء (س) مُقَرَّب درگاه پروردگار

«اوُلئک الذین یدعون یبتغون الی ربهم الوسیله ایهم اقرَبُ و یرجون رحمته و یخافون عذابه»(اسراء/57) روایت است از «حافظ حسکانی» که گفته است: خبر داد ما را محمد بن عبدالله بن احمد (به اسناد ذکر شده) از عکرمة در خصوص این آیه: گفته است منظور از «اولئک الذین» پیامبر گرامی اسلام (ص) و علی (ع) و فاطمه (س) و حسن (ع) و حسین (ع) هستند. - و السلام علی من اتبع الهدی -